Minimalistisch of onpersoonlijk kun je kledingwinkel DK Crazy aan de Beijerlandselaan 190 niet bepaald noemen. Smalle paden met kledingrekken en tot aan het plafond gevulde wanden met paspoppen showen de laatste modetrends, Arabische djellaba’s, traditionele Hindoestaanse feestkleding én pikante lingeriesetjes. Alles gaat weg voor kleine ronde prijzen. Aan de kassa naast de ingang overzien vader DK en zoon Ajay Tiwari hun mode imperium van 500m2.
Volle zaak, kleine prijzen
Ajay Tiwari: “Er is een gezegde in het Punjabi: een volle zaak eet de klant op, een lege zaak eet de eigenaar op. In een volle zaak met lage prijzen koopt de klant meer. Die denkt doe dit shirtje er maar bij, doe die broek er ook nog maar bij. Als ik de winkel leger zou laten, dan ben ik zo failliet. Ook al is het soms veel en onoverzichtelijk voor anderen, ik heb wel alles liggen.” Ajay noemt zichzelf liever verkoper dan eigenaar, maar als het over ondernemen gaat, glimmen zijn ogen en breekt een grote glimlach door. “Ik koop waar de klant om vraagt. Als een klant zegt ‘ik zoek een bolero die er zo en zo uitziet’, dan ga ik op zoek naar zo’n bolero en koop ik ‘m. Dat heet winkelieren. Als de klanten niet komen, ben je niks.”
De klanten, die komen wel: jonge stelletjes, oude Rotterdamse dames met boodschappenkarretjes, moeders met kinderen. In de hoek van de zaak wippen een moeder en dochter met een lange stok eigenhandig een aantal felgekleurde shirtjes uit de hoogste rekken. “Vaste klanten”, lacht Ajay, “die zijn hier al thuis”. Klanten komen wekelijks even kijken wat er nieuw is binnengekomen. En ze komen niet alleen uit de wijk, maar uit heel Nederland en zelfs daarbuiten. “We krijgen hier ook echt veel klanten uit Curaçao. De kleding is daar heel duur. Mensen landen op Schiphol en komen direct met lege koffers naar de winkel. Dan kopen ze hier in één keer een hele nieuwe garderobe en gaan ze na hun vakantie in Nederland weer met volle koffers terug.”
Klein beginnen
Dat vader DK en de winkel er vandaag zo goed voor staan, is niet vanzelfsprekend. DK werd in de Noord-Indiase staat Punjab geboren als zoon van een krantendrukker. Op zijn twaalfde bracht hij, net als zijn andere drie broers, iedere dag de familiekrant Tiwari Times rond. In een straal van dertig kilometer op de fiets van dorp naar dorp. Om 4.00 ‘s ochtends uit huis en rond 20.00 ‘s avonds weer terug. En daarna thuis nog de koeien melken.
DK verliet op zeventienjarige leeftijd zijn geboorteland om zijn geluk in het Westen te beproeven. Via omzwervingen belandde hij in Nederland. Hij werkte er duizend-en-één baantjes, als landarbeider, pizzabakker, schoonmaker bij de Menebafabriek op Zuid, vuilophaler bij de Roteb en in een boter- en kippenfabriek. Pas op zijn 27ste kwam hij in de textiel terecht. DK hielp marktkramers kleding te verkopen en keek het vak bij hen af. Niet lang daarna leende hij van zijn broer een bedrag om een klein autootje te kopen en kocht voor 2.500 gulden bij het World Fashion Centre in Amsterdam zijn eerste lading kleding, op krediet. “Vierhonderd stuks, binnen twee dagen had hij het verkocht op de markt!”
Tiwari, je bent gek!
Na veel verkoop en lang sparen kon DK in 1992 zijn eigen winkel openen: India Paradise aan de Beijerlandselaan 102. “Omdat mijn vader de kleding zó goedkoop en dicht tegen de inkoopprijs verkocht, zeiden andere ondernemers steeds weer ‘Hé Tiwari, je bent gek! Je maakt ons kapot’. Zelfs klanten vroegen of we gek waren geworden? Zó goedkoop?!” Maar de zaken gingen goed. In 1998 kon het gezin naar het huidige, nog grotere pand op nummer 192 verhuizen. Ajay: “Ik was een ventje van tien en dacht ‘hee leuk, een nieuwe winkel, laten we ‘m ook een nieuwe naam geven. We doen DK, de initialen van m’n vaders naam. En dan nog iets erachter. Op dat moment riep m’n moeder ‘Crazy!’. ‘Iedereen zegt toch al dat je gek bent met je lage prijzen. Laten we er dan maar voor gaan’. Zo werd het DK Crazy!”
Concurrentiestrijd
Hoe kan DK Crazy eigenlijk zo goedkoop zijn? “We hoeven niet heel rijk te worden. De zaak is van ons. We hebben alles wat we nodig hebben. We hebben te eten, te drinken en een dak boven ons hoofd. Ik hoef niet in een Ferrari te rijden. Dus boven op de inkoopprijs rekenen we één euro voor ons, één euro voor de belasting, één euro onvoorziene kosten en iets voor het pensioen. We moeten ook gewoon laag zitten, er is teveel concurrentie op de Beijerlandselaan.”
Vanaf 2005 zagen Ajay en zijn vader de goedkope modezaken als paddenstoelen uit de grond schieten. Het was een komen en gaan om hen heen, maar vrijwel niemand hield het langer dan twee jaar vol. De felle concurrentiestrijd die in het goedkope modesegment woedt, is voor veel inwoners van de wijk een voordeel. “Het is hier toch een armere wijk. Mensen hebben hier echt niet veel te besteden. Ook als ik een mooi prijsje maak, staan mensen aan de kassa te rekenen of er genoeg geld voor de boodschappen of een brood overblijft. Probeer maar eens rond te komen van 1.400 euro per maand. Dat is echt moeilijk. Bij ons kunnen ze toch leuke dingen kopen en er goed uit zien. Daar zijn wij trots op en daarom komen wij met liefde iedere dag hier naartoe, voor onze klanten.”
Loslaten en doorgeven
Op zijn zestiende hield Ajay het op school voor gezien en wilde hij gaan werken, geld verdienen. Na een jaar fulltime vakkenvullen in de supermarkt zagen zijn ouders dat hij het echt meende en mocht hij in de zaak van zijn vader werken. “Ik heb alles van mijn vader geleerd. Over kleding inkopen, materialen, prijszetten en onderhandelen.” Nu runt hij al vele jaren samen met zijn vader als compagnon de winkel, doet hij alle inkoop en verzorgt de administratie. Deze maanden zijn ze nog drukker dan anders. Iets verderop in de laan opende Ajay nog een eigen pop-up store met schoenen.
Over een aantal jaren gaat vader DK met pensioen en gaan de winkel én de familie een nieuwe fase in. “Dat zal wel even wennen worden voor iedereen. Hij is zo met die winkel bezig. Dit is zijn leven. Een paar jaar geleden had ik een weekje Barcelona voor hem en m’n moeder geboekt, toen was ‘ie binnen drie dagen alweer weer terug.”
DK Crazy
Beijerlandselaan 190
Openingstijden:
Maandag t/m donderdag: 9:30 – 18:00
Vrijdag: 9:30 – 21:00
Zaterdag: 9:30 – 18:00
‘De Toonbank’ is een portretserie die je wekelijks meeneemt in de dromen en drijfveren van bevlogen ondernemers aan de Beijerlandselaan en Groene Hilledijk. Met ruim 200 winkels is deze winkelstraat dé plek om op ontdekkingstocht te gaan langs bijzondere speciaalzaken, restaurants en cafés. Achter de kleurrijke uitstallingen en etalages van de winkels schuilen de meest inspirerende en ontroerende verhalen over ondernemen, vallen en opstaan. De Toonbank is een initiatief van Lieke van Pruijssen en Bieke Versloot (Veldwerk) in opdracht van BIZ-ondernemers en Alliantie Hand in Hand. Fotografie door Marwan Magroun.
